Ένας χρόνος πανδημίας Covid- 19 συμπληρώθηκε στη χώρα μας και συγκεκριμένα από το πρώτο lockdown που άλλαξε τις ζωές όλων μας (Μάρτιος 2020). Η επιστημονική κοινότητα κινητοποιήθηκε άμεσα και μέχρι το τέλος του προηγούμενου έτους, όχι ένα αλλά 5 εμβόλια ήταν διαθέσιμα στην υπηρεσία της Δημόσιας Υγείας. Από τις αρχές του 2021 άρχισαν να εμβολιάζονται μαζικά οι συμπολίτες μας, κατά ηλικιακή ομάδα, ξεκινώντας από τα άτομα της τρίτης ηλικίας.
Ως μαιευτήρες γυναικολόγοι, γίναμε αποδέκτες της αγωνίας των εγκύων και μη, γυναικών για την επίδραση που μπορεί να είχε ο ιός σε αυτές και τα αγέννητα μωρά τους. Όλες οι επιστημονικές απόψεις σήμερα συγκλίνουν ότι η εγκυμονούσα διατρέχει μεν περίπου τον ίδιο κίνδυνο λοίμωξης με τον γενικό πληθυσμό ίσως και λίγο μεγαλύτερο, παρόλο του ότι ανήκει σε νεαρό πληθυσμό από πλευράς ηλικίας με σχετικά λίγα προβλήματα υγείας, αλλά με ανοσοποιητικό σύστημα προσωρινά πιο ευάλωτο λόγω της ίδιας της εγκυμοσύνης. Ως αναφορά όμως στο ίδιο το έμβρυο, φαίνεται να υπάρχει προστασία από τον συγκεκριμένο ιό, λόγω της παρουσίας του πλακούντα, που δρα σαν φραγμός για αυτόν όπως και από τόσους άλλους ιούς.
Η έλευση του εμβολίου δημιούργησε αρχικά ένα δισταγμό στην επιστημονική κοινότητα και συγκεκριμένα ανάμεσα στους μαιευτήρες γυναικολόγους, για το εάν θα ήταν ασφαλές να γίνεται το εμβόλιο και στις εγκυμονούσες ή δυνητικά εγκυμονούσες, δηλαδή τις γυναίκες που έχουν μπει στην διαδικασία τεκνοποίησης. Και αυτό διότι κατά την διάρκεια των ερευνών ελέγχου όλων των εμβολίων, η ομάδα εγκύων γυναικών απουσίαζε τελείως.
Σήμερα πλέον πιστεύουμε ότι, με την διαχρονική συμπεριφορά του ιού και με την δομή των εμβολίων να είναι τέτοια, θεωρείται σχετικά ασφαλής ο εμβολιασμός στις έγκυες γυναίκες πόσο μάλλον στις υποψήφιες για τεκνοποίηση γυναίκες.
Μάλιστα στις γυναίκες με υποκείμενα νοσήματα που είναι ή επιθυμούν να μείνουν έγκυες, ο εμβολιασμός θεωρείται πλέον επιβεβλημένος και συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Για τα ζευγάρια που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση και άλλες μεθόδους υποβοηθούμενη αναπαραγωγής, από τον Απρίλιο του περασμένου έτους, ισχύουν συγκεκριμένα πρωτόκολλα ελέγχου και προστασίας του ζευγαριού κατά τη διάρκεια της θεραπείας αλλά και μέχρι την ολοκλήρωση της προσπάθειας. Επίσης, σε περίπτωση υποψίας ή νόσησης από τον ιό, υπάρχουν αυτοματοποιημένα βήματα που ακολουθούμε και τα οποία ξεκινούν από την διακοπή της θεραπείας αν αυτή βρίσκεται στην αρχή της, μέχρι την ολοκλήρωση της προσπάθειας αν αυτή βρίσκεται προς το τέλος της, σε ενδονοσοκομειακή Mονάδα Yποβοηθούμενης Aναπαραγωγής (ΜΥΑ), πιστοποιημένη στην αντιμετώπιση του ιού COVID-19.
Σήμερα βαδίζουμε προς το τέλος μιας μεγάλης περιπέτειας που άλλαξε την κοινωνία μας και πολύ περισσότερο τον πλανήτη ολόκληρο.
Η Επιστήμη με την ραγδαία εξέλιξη που είχε στην Ιατρική και την Μοριακή Βιολογία, πρόσφερε στην ανθρωπότητα, σε ασύλληπτα σύντομο χρονικό διάστημα, το υπερόπλο που λέγεται εμβόλιο στην ανθρωπότητα, ώστε να βγει έτσι νικητής και να περιορίσει τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές σε σημαντικό βαθμό. Να μην ξεχνάμε ότι στην αρχή του προηγούμενου αιώνα οι απώλειες από την ισπανική γρίπη περί το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ξεπέρασαν τις 50 εκατομμύρια ψυχές.
Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, στις 7 Απριλίου κάθε χρόνο, υπάρχει για να μας θυμίζει τις προόδους που έχει κάνει η Επιστήμη τα τελευταία 100 χρόνια, τις αντιξοότητες που πέρασε η ανθρωπότητα και πώς η ιατρική επιστήμη έχει συμβάλει και θα συνεχίζει να συμβάλει στη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης και ασφάλειας της υγείας του ανθρώπου.
