Συχνές Ερωτήσεις

Γνωρίζω ότι είναι μια δύσκολη απόφαση αλλά η καλύτερη λύση είναι να χρησιμοποιηθούν ξένα ωάρια. Αλλάζοντας έτσι γενετικό υλικό αλλάζουν εντυπωσιακά πλέον και τα ποσοστά επιτυχίας που μπορεί και να αγγίζουν και το 50%.

Μπορεί το σπέρμα κατά μια περίπτωση να έχει μειωμένο αριθμό και κίνηση αλλά να είναι υπεραρκετό για μια προσπάθεια υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Τα πράγματα δυσκολεύουν εάν το σπέρμα κινείται κοντά στα όρια της αζωοσπερμίας δηλαδή της ανυπαρξίας σπέρματος. Τότε η μόνη επιλογή είναι να γίνει βιοψία όρχεως και να αναζητηθούν εκεί σπερματοζωάρια. Εάν και εκεί δεν βρεθούν σπερματοζωάρια η μόνη λύση είναι το σπέρμα δότη.

Εάν η κιρσοκήλη είναι μεγάλη η αποκατάσταση της από τον ουρολόγο, μπορεί να βοηθήσει στην βελτίωση του σπέρματος. Σε περίπτωση μικρής ή μέτριας κιρσοκήλης σε συνδυασμό με ένα μέτριο σπέρμα η καλύτερη επιλογή είναι η εξωσωματική γιατί τα αποτελέσματα μιας επέμβασης, σ’ αυτήν την περίπτωση είναι μέτρια και πολύτιμος χρόνος θα χαθεί.

Η απάντηση δεν είναι απλή. Εξαρτάται από το μέγεθος της. Συνήθως μικρές κύστεις μικρότερες των 4 εκ. δεν τις χειρουργούμε άμεσα. Είναι προτιμότερο να επιλέξουμε την πρόκληση ωορρηξίας ή την εξωσωματική. Το δίλημμα είναι εάν η κύστη είναι από 5 εκ. και άνω όπου πλέον η κύστη καταλαμβάνει ζωτικό χώρο της ωοθήκης και δυσκολεύει έτσι σημαντικά την παραγωγή ικανοποιητικού αριθμού ωοθυλακίων. Η προσωπική μου άποψη είναι στην περίπτωση αυτή η γυναίκα εάν δεν έχει υποβληθεί σε άλλη εξωσωματική προσπάθεια ή δεν έχει χειρουργηθεί στο παρελθόν "δικαιούται" να προσπαθήσει τουλάχιστον μια φορά διότι έχει τουλάχιστον 30-40% πιθανότητες να πετύχει. Εάν δεν τα καταφέρει πριν ξαναπροσπαθήσει θα πρέπει να υποβληθεί σε λαπαροσκοπική αφαίρεση .

Πάλι η απάντηση δεν είναι απλή .Εξαρτάται από την θέση του ινομυώματος και κατά πόσο επηρεάζει την ενδομήτρια κοιλότητα. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπ’ όψιν τον αριθμό των ινομυωμάτων και την ηλικία της γυναίκας και τέλος εάν έχει ξαναχειρουργηθεί για τον ίδιο λόγο στο παρελθόν. Η απάντηση λοιπόν δεν είναι απλή και συνήθως εξατομικεύεται. Ωστόσο η πιο σύχρονη χειρουργική προσέγγιση είναι και πάλι η λαπαροσκοπική αφαιρεση (ινομυωματεκτομή).

Όριο δεν υπάρχει. Είναι αλήθεια ότι και εδώ η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι ένα νούμερο. Εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας, την ποιότητα και τον αριθμό των ωαρίων και κατ’ επέκταση των εμβρύων που προκύπτουν μετά μια προσπάθεια εξωσωματικής. Εάν αυτός είναι εξαιρετικά φτωχός είναι προτιμότερο να μην υποβάλλεται σε ενέσιμες θεραπείες με υψηλές δοσολογίες φαρμάκων. Είναι πιο φρόνιμο να δοκιμάσει προσπάθειες σε φυσικούς κύκλους ή σε λήψη ξένων ωαρίων. Εάν όλα αυτά ακούγονται για το ζευγάρι υπερβολικά ή πέρα από τις ψυχικές αντοχές του είναι προτιμότερο να σταματήσει. Προέχει πάνω απ’ όλα η ψυχική και σωματική υγεία της γυναίκας και του ζευγαριού.

Προσφέρεται ως μια εναλλακτική λύση σε γυναίκες που είναι φτωχές αποκρίτριες και παράγουν εξαιρετικά μικρό αριθμό ωαρίων παρά τις υψηλές δόσεις φαρμάκων που μπορεί να λαμβάνουν. Επίσης μπορεί να προσφερθεί σε γυναίκες με ιστορικό νεπλασίας απαγορεύεται να λάβουν φάρμακα όπως οι γοναδοτροπίνες. Θα πρέπει να γνωρίζουν οι γυναίκες αυτές ότι στους φυσικούς κύκλους υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό drop out γύρω στο 35% λόγω πρόωρης ωορρηξίας . Το δε ποσοστό επιτυχίας είναι αρκετά χαμηλότερο ιδίως στις γυναίκες άνω των 40 ετών. Αυτό συμβαίνει λόγω και του χαμηλού ποσοστού εμφύτευσης στην μήτρα που αναφέρεται σε αυτές τις ηλικίες. Καθώς επίσης η συμπεριφορά του κυρίαρχου ωοθυλακίου σε ένα φυσικό κύκλο σε γυναίκες περί ή άνω των 40 ετών είναι πολλές απρόβλεπτος και κινδυνεύει να 'εκθέσει' τον θεράποντα ιατρό. Η στενή παρακολούθηση των ορμονών που εμπλέκονται στην φάση τως ωορρηξίας όπως LH , E2 Οιστραδιόλη , προγεστερόνη μπορεί να προσδιορίσου βοηθήσουν να προσδιοριστεί το σωστό timing της ωοληψίας με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Μία εναλλακτική επιλογή του φυσικού κύκλου είναι ο λεγόμενος ' τροποποιημένος φυσικός κύκλος' όπου συγχορηγούμε μια μικρή δόση γοναδοτροπίνης 50-75 IU και GnRH ανταγωνιστή προς διασφάλιση του τελικού αποτελέσματος που δεν είναι άλλο από την συλλογή του μοναδικού ωαρίου του φυσικού κύκλου σε ώριμο στάδιο .

Η αλήθεια είναι ότι η ηλικιακή αυτή ομάδα χωρίζεται σε 2 υποομάδες . Αυτή από την ηλίκία των 40-44 και η δεύτερη από 45-49. Η πρώτη ομάδα έχει ποσοστά επιτυχίας από 20% σταδιακά μειούμενα έως την ηλικία των 44 που το ποσοστό έχει πέσει κάτω του 10% . Στην δεύτερη υποομάδα τα ποσοστά κύησης πέφτουν εντυπωσιακά σε μονοψήφια νούμερα , γι΄αυτό και στις γυναίκες αυτές είναι φρόνιμο να προτείνεται η χρήση ξένων ωαρίων.

Η απάντηση είναι απλή. Τα ωάρια των γυναικών αυτών έχουν την τάση να εμφανίζουν χρωμοσωμιακές ανωμαλίες και αυτό εκφράζεται σε κακής ποιότητας έμβρυα που οδηγούν μοιραία σε αποτυχημένες προσπάθειες είτε αν προκύψουν κυήσεις αυτές παρουσιάζουν αυξημένη συχνότητα αποβολών.

Η απάντηση ,που αποτελεί και προσωπική επιστημονική γνώμη είναι , να χρησιμοποιήσει η γυναίκα αυτή πλέον ξένα ωάρια Με αυτόν τον τρόπο θα αλλάξει πλέον τους 'όρους' του παιχνδιού . Χρησιμοποιώντας γενετικό υλικό μιας νεότερης γυναίκας με ποσσοτά που θα αγγίζουν το 50% .Η άλλη επιλογή είναι μια ψυχοφθόρα διαδικασία με εξαιρετικά αμφίβολα αποτελέσματα σε ένα ήδη ταλαιπωρημένο σωματικά , ψυχικά , οικονομικά άνθρωπο.

Η κύηση της οποίας οι τιμές δεν ξεπερνούν τις 1000-1200 mIU/L και δεν είναι δυνατή υπερηχογραφικά η ανίχνευση σάκκου΄-σάκκων κύησης.

Το στάδιο όπου ανιχνεύουμε υπερηχογραφικά έναν ή περισσότερους σάκκους κύησης στην ενδομήτρια κοιλότητα .

Το στάδιο της κύησης όπου εντός του σάκκου κύησης ανιχνεύεται υπερηχογραφικά το έμβρυο και εντοπίζεται και η καρδιακή λειτουργία του.